Rozliczenia podatkowe w Polsce
Każdy polski rezydent podatkowy zobowiązany jest do rozliczenia wszystkich swoich dochodów przed polskim fiskusem, bez względu na kraj, w jakim je uzyskał (nieograniczony obowiązek podatkowy). Za polskiego rezydenta podatkowego uważa się osobę, która spełnia przynajmniej jeden z poniższych warunków:
– posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych, takich jak wszelkie powiązania rodzinne, aktywność społeczna, polityczna, przynależność do organizacji, itp. lub gospodarczych, do których należy przede wszystkim działalność zarobkowa, majątek nieruchomy i ruchomy, posiadane inwestycje, zaciągnięte kredyty, czyli ogólnie rzecz ujmując, tzw. ośrodek interesów życiowych.
– przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W przypadku Holandii, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania dochodu, osiągniętego za granicą przez polskiego rezydenta, stosuje się metodę proporcjonalnego odliczenia. Polega ona na tym, iż przy opodatkowaniu sumy dochodów krajowych i zagranicznych według obowiązujących w Polsce przepisów, mamy możliwość odliczenia podatku zapłaconego za granicą w proporcji przypadającej na dochód uzyskany za granicą. Dodatkowo podatnik, rozliczający swoje dochody zagraniczne przy zastosowaniu metody proporcjonalnego odliczenia, może skorzystać z tzw. ulgi abolicyjnej. Niestety od 2021 roku została ona mocno ograniczona.
Do złożenia zeznania podatkowego w Polsce używamy najczęściej PIT-36, gdzie wykazujemy wszystkie krajowe i zagraniczne dochody osiągnięte w danym roku podatkowym, załącznik PIT/ZG oraz ewentualnie w niektórych przypadkach załącznik PIT-O.
Natomiast osoby, które nie spełniają żadnego z warunków polskiej rezydencji podatkowej (tzw. nierezydenci) mają ograniczony obowiązek podatkowy. Oznacza to, iż mają oni obowiązek rozliczania się w Polsce tylko i wyłącznie z dochodów uzyskanych na terytorium Polski. W tym celu, należy zwrócić się do zagranicznego urzędu skarbowego, z prośbą o wydanie certyfikatu rezydencji podatkowej. Dokument ten potwierdza, iż otrzymujący go podatnik, jest rezydentem podatkowym określonego kraju, a co za tym idzie, uzyskane przez niego dochody podlegają tylko i wyłącznie opodatkowaniu w kraju wystawiającym taki certyfikat. W przypadku Holandii, należy wystąpić z prośbą o wydanie takiego właśnie certyfikatu rezydencji podatkowej:
Woonplaatsverklaring/Certificate of residence w języku holenderskim lub Certificate of tax residence w języku angielskim, do holenderskiego urzędu skarbowego, czyli Belastingdienst. Czas oczekiwania na taki dokument wynosi do 6 tygodni i podatnik otrzymuje go drogą pocztową na adres zameldowania w Holandii.
W celu zgłoszenia zagranicznej rezydentury podatkowej do urzędu skarbowego w Polsce wymagany jest komplet dokumentów, takich jak:
- Oryginał certyfikatu rezydencji podatkowej
- Tłumaczenie uwierzytelnione certyfikatu, czyli tłumaczenie wykonane przez tłumacza przysięgłego,
- Formularz ZAP-3 (zgłoszenie aktualizacyjne osoby fizycznej będącej podatnikiem).
